İnsan nasıl kuşların cıvıltısını özler
Yaprakların hışırtısını,
Denizin dalgasını,
Güneşin sıcaklığını özler,
Nasıl ki kavuştuğunda özlediklerine,
İçini büyük bir sevinç kaplar,
İçi içine sığmaz ya hani insanın,
Ne yapacağını bilemez bir halde
Ortalıkta dolanırken,
Kafası bulanıkken,
Çıkagelen o insanla değişir herşey,
Tek bir söz yeter mutlu olmaya,
Çünkü özlenmiştir giden...
Hepimizin bir yerlerde özlediği var giden;
Özlenen,
Hasretle beklenen,
Tekrar aramızda olsun özlenen yine,
Neşesi tebessümüzmüzde,
Sevinci kalbimizde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder