DOSTLARIM

Sevgi dolu kalpleriniz var biliyorum,
İnsanın içini ısıtan sözleriniz,
Hüzünlüyken hüznümü alan bişey var sizde,
Sevinçliyken,
İçim içime sığmazken,
Sevgimi paylaşıp beni hafifleten bişey var sizde biliyorum,

Nasıl ki gün geceye teslim eder kendini sorgusuzca,
Çocuk anneye babaya,
İşte ben de size kendimi sorgusuzca teslim edebiliyorum sözlerimle,
Herşeyi söylüyorum size korkusuzca,
Neden bilmem içim rahatlıyor sizlerle paylaştığım her şeyde,
Her günde her anımda korkusuzca...

Bu ne demektir nasıl oluyor diye soruyorum bazen kendime,
İnsan kendini başkalarına nasıl anlatır korkusuzca,umarsızca
Sonunu ne olacağını düşünmeden nasıl açar içini öylece,

Sonra içimden gelen bana ait olan bir ses diyor ki bana,
“korkma anlat onlar senin dostların,seni en iyi onlar anlar,
Onlar olmadan,onlarla paylaşılmadan hiçbirşeyin zevki yok,
Hüznünde, sevincinde, her anında onlar var...”

Evet diyorum büyük bir sevinçle haykırarak,
Onlar benim dostlarım, gerçek dostlarım,
Sonra ellerimi semaya doğru açıp dua ediyorum Rabbime,
“İyi ki tanımışım onları, iyi ki hayatımdalar,
İyi ki benim dostlarım onlar, şükür sana Rabbim”

İşte bu hayatta herkesin sahip olmak istediği ama herkesin sahip olamadığı,
Canım dostlarıma...
Sizleri çok ama çokkkk seviyorumm...