Sayfalar

25 Mart 2010 Perşembe

Hayatı Ertelemek..

Geldik... Bir karanlıktan aydınlığa çıktık, herkesin geldiği gibi bizde geldik dünyaya...zaten gelişler hep aynı değil midir?Gelmeler ve gitmeler aynıdır ama arada yaşananlar bizlere bırakılmıştır. Evet gelmek kolay kısmıydı sanırım işin,sonrası daha da zorlaşıyor gitgide...
Öğreniyoruz...
Acılarımızla yoğrulduk,sevinçlerimizle harmanlandık,karmaşıklığımızla ürettik...Herşeyden ders çıkarmak vardır ya her olaydan bir pay almak,payımıza düşenleri alabiliyor muyuz hayattan?Gönül ister ki tüm payımıza düşenleri almak,öğrenmek,kendimizi daha da geliştirmek ama sanırım bu mümkün olamıyor kimi zaman,kimi zaman takılıp kalıyoruz istesek de gidemiyoruz daha ötesine yaşamın..Halbuki üstesinden gelemeyeceğimiz durumlar değil bunlar pekala yapabiliriz başa çıkabiliriz ama biraz da şartlar elverecek değil mi? Zaten şartlar uygun olsa her isteğimiz için herşey önümüze serilse o zaman da yapmamız gereken işler önemini kaybedebilir.Herşey istediğimiz gibi olmaz başka işlere de el atmamız gerekir ya bazen sinirleniriz hani..aslında yeni işler öğreniriz o sırada,o konu hakkında da bir fikrimiz söylecek bir lafımız olur en önemlisi de mücadeleyi öğreniriz.Hayatta herşey mücadele değil mi zaten...
Uyguluyoruz... Düşünün bakalım hayatın öğrenme kısmını direk atlamış olsak ne olurdu acaba,ne değişirdi yaşamımızda. Bence çok şey değişirdi bir kere en önemli olan olguya sahip olmadan uygulamaya çalışırdık bildiklerimizi en yalın haliyle, en sorun çözemez halimizle ve sonucunda soğurduk yaşamdan, kendimizden, hayal kırıklığına uğrardık... Bu yüzden şuanda kızdığımız,sinirlendiğimiz çok şey aslında bize ilerde destek olacak,işimize yarayacak.Tabii bunları zaman ilerledikçe çok daha iyi anlayacağız mutlaka...
Devam Ediyoruz...
Evet sonu yok henüz,dolmadı zamanımız,vaktimiz var ve herşey aynı ayarda devam ediyor...Biz değiştiriyoruz aslında biraz da olanları,olayların akışlarını ve bu hep böyle sürüp devam ederken biz öğrenmeye devam edeceğiz son günümüze kadar, son günümüz gelene kadar.Herşey rutin gibi görünse de gözümüze aslında çok şeyi değiştiriyoruz kimini bilerek,isteyerek ,kimini de belki de farkında bile olmadan değiştiriyoruz...Hayat bize oyun oynuyor bazen üzülüyoruz,bazen seviniyoruz olanlar karşısında,bazen tutamıyoruz kendimizi ağlıyoruz belki de,bazen öfkeleniyoruz gözümüz birşey görmüyor,bazen de kahkaha atıyoruz herşeye rağmen...
İşte böyle, herşeyiyle hayatın içindeyiz ve devam ediyoruz yaşamaya,yaşatmaya...Bu böyle süregelmiş bugüne kadar bundan sonra da böyle gidecek.Her gelen öğrenecek,uygulayacak,devam edicek hayatına keşkeleri ve iyi ki leri olacak hepimiz gibi ve zamanı dolduğunda bırakıp gidecek bu hayatı...Bu kadar kısa süren hayatımızda hep en iyileri yapabilmemiz,hayatın bize sunduklarını keşfedip ipin ucunu bırakmamamız ve keşkelerimizin en alt düzeyde iyi ki lerimizin sürekli olması dileğiyle...

Hiç yorum yok: